تأثیر برنامه‌ی تمرین در آب بر سطوح کورتیزول و TGF-β بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

زمینه و هدف: تعیین تأثیر برنامه‌ی تمرین در آب، بر سطوح کورتیزول وTGF-β در مردان مبتلا به مولتیپل‌اسکلروزیس می‌باشد. مواد و روش‌ها: تحقیق حاضر از نوع نیمه‌تجربی و کاربردی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون می‌باشد. جامعه‌ی آماری این پژوهش، شامل بیماران مرد مبتلا به MS مراجعه کننده به مطب خصوصی پزشک متخصص مغز و اعصاب در شهر مشهد می‌باشد که از این بین 30 نفر انتخاب شده و به‌صورت تصادفی به دو گروه (کنترل و تجربی) تقسیم شده‌اند. برنامه‌ی تمرینی گروه‌ تجربی، شامل 24 جلسه‌ی 40 دقیقه‌ای تمرین هوازی در آب به‌مدت هشت هفته و با تواتر 3 بار در هفته بوده‌است. به‌طوری‌که بر طبق اصل اضافه بار، بعد از هر هشت جلسه، 10 دقیقه به زمان جلسه‌ی تمرینی اضافه ‌شده‌است. قبل و بعد از انجام برنامه‌ی تمرینی خون‌گیری از آزمودنی‌ها که شامل متغیرهای کوتیزول و TGF-β می‌باشد انجام‌شده‌است. تحلیل داده-ها با استفاده از آزمون t مستقل (تفاوت بین گروهی) و آزمون t همبسته (تفاوت درون گروهی) درسطح 05/0≥p صورت‌ گرفته‌است. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد بین دو گروه، در سطوح کورتیزول تفاوت معنی‌دار بود (001/0 P=)؛ به نحوی‌که تمرین موجب کاهش معنی‌دار این فاکتور شد و علیرغم کاهش در سطح TGF-β تفاوت معنی‌داری بین دو گروه مشاهده نشد (09/0P=). نتیجه‌گیری: نتایج نشان داده بیماران مبتلا بهMS برای بهبود عملکرد سیستم ایمنی خود، می‌توانند با کاهش در سطوح TGF- به‌واسطه‌ی شرکت در تمرین هوازی در آب، البته با یک دوره‌ی تمرینی طولانی‌تر سود ببرند.